BİBLİYOGRAFYA Bakılan eserlerden bazıları: E. Taylor: Elements of Metaphysics; London, 1961. Albert Rivaud: Histoire de La Philosophie; Paris, 1948. André Cresson; Descartes; Paris, 1957. André Cresson; […]
SONUÇ Kitabımızı bir iki cümle ile özetlemek istersek şöyle diyeceğiz: Felsefe kelimesi, Yunanca bir kelimedir ve hakikat sevgisi anlamına gelir. Bu kelimenin Şark’ta karşılığı (Hikmet) kelimesidir. […]
Immanuel Kant (1724-1804) On sekizinci yüzyıl felsefesi her şeyi müşahede ve tecrübeye bağlamıştı. Kant[1] ise, insan aklında a priori olarak bir takım esaslı kavramların bulunduğunu öne […]
Baruch Spinoza (1632-1677) Occasionnalisme son noktasına götürülürse Spinoza’nın felsefesine ulaşılır, Descartes’çı sistemden diğer bir sisteme geçilir. Spinoza, Descartes’tan ve özellikle Ortaçağın büyük filozoflarından Yahudi Maimonides’ten çok […]
RÖNESANS FELSEFEDE YENİ TEMAYÜLLER Skolâstik, on beşinci yüzyıldan sonra sönmeye başlamış ve felsefe alanındaki çalışmalar, sadece, Aristo ve Eflâtun’un eserlerinin şerhlerinden ibaret kalmıştı. (Eflâtun ve Aristo […]
St. Augustinus (M. 354-430) Augustin, Kilise Babalarının en büyüğü olup İlkçağ ile Ortaçağ sınırı üzerinde bulunur ve Patristik Devrin hem yükselişini hem de çöküşünü temsil eder. […]
Epikuros (İ.Ö. 341-270) Sokrat’ın ölümünden sonra, onun izi üzerinde, Kynikler ve Kyrene adlı iki mektebin teşekkül ettiğini ve Kyniklerin ahlâk görüşlerinin ihtiraslarımıza tam bir hâkimiyet fikrine […]
Sofistler (İ.Ö. V. Yüzyıl) Kısaca, ilk tabiat filozofları tabiata yönelmişler ve insanı bir konu olarak ele almamışlardı. Demokrit’te bile, yukarıda gördüğümüz gibi, insan, ancak, Tarih konusu […]
Thales (İ.Ö. 624-545) Aristo, gerçek felsefî düşüncenin başına fizikçi filozof Miletli Thales’i koymuştur, zira Felsefî düşünüş, Teolojik düşünüşten ilâhlara ait efsanelerden uzaklaştığı derecede temayüz eder. Thales’in […]
